dur

dur¹, dure [duur]

〈m., v.〉

1 (het) harde 〈materie〉 ⇒ (het) sterke

2 (een) harde ⇒ (een) taaie, (een) onverzettelijke

3 〈informeel〉vechtersbaas ⇒ zware jongen

♦voorbeelden:

1    piste en dur • verharde landingsbaan

      verre de dur • glas sterkedrank

      〈informeel〉 prendre le dur • de trein nemen

      coucher sur la dure • op de grond slapen

2    〈informeel〉 un dur, une dure à cuire • een taaie

      〈informeel〉 en dire de dures à qn. • iemand flink op zijn kop geven

      〈informeel〉 en faire voir de dures à qn. • iemand het leven zuur maken

      il a été élevé à la dure • hij heeft een Spartaanse opvoeding gehad

      c'est un dur de dur • het is een keiharde jongen

      〈politiek〉 un dur • iemand van de harde lijn, een havik

————————

dur², dure [duur]

〈bijvoeglijk naamwoord; ook bijwoord〉

1 hard

2 hard ⇒ ongevoelig, streng

3 moeilijk ⇒ hard, zwaar

♦voorbeelden:

1    oeuf dur • hardgekookt ei

      pain dur • oudbakken brood

      viande dure • taai vlees

      le soleil tape dur • de zon brandt (fel)

2    être dur avec, pour, envers qn. • hard tegen iemand zijn

3    cet enfant est dur • dat is een moeilijk kind

      il m'est dur d'accepter cela • het valt me zwaar dat aan te nemen

      être dur à digérer • zwaar; 〈figuurlijk〉moeilijk te verteren zijn

¶    sommeil dur • diepe, vaste slaap

      〈informeel〉 être dur à cuire • taai, een taaie rakker zijn

  → coeur, fer, oreille, peau, vie

1. m

1) hard, onverzettelijk persoon, taaie

2) stevig materiaal, beton, ijzer

2. adj

1) hard

2) ongevoelig, hard(vochtig)

3) moeilijk, zwaar

3. adv

hard [werken, nadenken]

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.